Martenice!

Pamiętajmy o... historii

Przypominamy, że trwa czas rocznic i świąt znaczących dla Polski i Górnego Śląska. W styczniu obchodziliśmy 70. rocznicę Tragedii Górnośląskiej. W związku z tym Miejska Biblioteka Publiczna zaprasza do wypożyczania ze swoich księgozbiorów dokumentów związanych z tą bolesną dla Górnoślązaków tematyką. W naszej filii znajdą Państwo takie pozycje książkowe, jak: „Tragedia górnośląska” Franciszka Antoniego Marka oraz „Legendy, manipulacje, kłamstwa prof. F.A. Marka w ‘Tragedii górnośląskiej’ a prawda o Śląsku i powojennej dyskryminacji jego mieszkańców” Ewalda Stefana Polloka.

Należy dodać, że rok 2015 został ogłoszony przez sejmik województwa śląskiego Rokiem Pamięci Ofiar Tragedii Górnośląskiej 1945.

Z kolei 1 marca po raz czwarty będziemy obchodzić Narodowy Dzień Żołnierzy Wyklętych. To dzień, w którym wspominamy i oddajemy cześć „żołnierzom drugiej konspiracji za świadectwo męstwa, niezłomnej postawy patriotycznej i przywiązania do tradycji niepodległościowych, za krew przelaną w obronie Ojczyzny” (Lech Kaczyński). Zachęcamy do wypożyczania książek o tym zagadnieniu ze zbiorów naszej książnicy:

„Śród żywych duchów” Małgorzata Szejnert,

„Generał Aleksander Krzyżanowski ‘Wilk’: komendant Okręgu Wileńskiego ZWZ-AK: jeden z wyklętych” Krzysztof Tarka,

„Żołnierze wyklęci” Jerzy Ślaski,

„Major Jan Tabortowski ‘Bruzda’: jeden z wyklętych” Sławomir Poleszak,

„Z cienia: powieść o żołnierzach wyklętych” Sebastian Reńca,

„Śledztwo wyklętych” Zbigniew Młot-Kulesza.

Zapraszamy także do korzystania ze zbiorów pozostałych filii bibliotecznych, wśród nich znajduje się m.in. książka „Żołnierze wyklęci: przecież to dziecko bandyty!” Marka A. Koprowskiego.

http://www.mbp.katowice.pl/cgi-bin/wspd_cgi.sh/wo2_log.w

Spotkanie z Jackiem Getnerem!

19.02.2015r. odwiedził naszą bibliotekę pan Jacek Getner- pisarz, scenarzysta, dramaturg, autor scenariuszy do kilkuset odcinków seriali telewizyjnych, twórca cyklu powieści kryminalnych o Panu Przypadku. Autor spotkał się z młodzieżą z ligockiego liceum. 

Zapraszamy do obejrzenia krótkiej fotorelacji ze spotkania. 

fot. S. Hordejuk.

Literatura na ekranie

Początek roku to okres, w którym odbywa się wiele festiwali filmowych. Zapadają na nich werdykty, które mają za zadanie wyłuskanie z setek propozycji tych, które były najwartościowsze. Miniony rok przyniósł wiele adaptacji filmowych książek – wśród nich dla dorosłych, młodzieży i dla dzieci. To produkcje polskie i zagraniczne. Pozwolę wymienić sobie choć kilka pozycji ubiegłorocznych pozycji filmowych: „Miasto 44”, „Niezgodna”, „Paddington”, „Akademia wampirów”, „Dawca pamięci”, „Hobbit: Bitwa Pięciu Armii”, „Kamienie na szaniec”, „Niebo istnieje... naprawdę”, „Stulatek, który wyskoczył przez okno i zniknął”. Czy to wartościowe produkcje? Czy książka zawsze jest lepsza od filmu? Wiele już o tym powiedziano i napisano, pewnie każdy ma swoje przemyślenia. I ja dorzucę swoje pięć groszy.

Stoję na straży poglądu, że filmy są świetnym uzupełnieniem książek, pokazują czyjąś wizję świata przedstawionego na kartach książki. Ubogacają czasem fabułę książki, przedstawiając inne koleje losów bohaterów. Czasem przewracają książkę do góry nogami. Przez to prowokują do własnych rozmyślań i sądów.

Osobną kwestią jest to, że jedne produkcje filmowe są bardziej udane w oczach widzów czy czytelników, inne mniej. A w opiniach zawodowych krytyków filmowych czy literackich wygląda to jeszcze inaczej . Jak zatem znaleźć ów złoty środek, by zadowolić wszystkich? To chyba za każdym razem jest coś innego, bo gdy film jest tylko wiernym odtworzeniem świata literatury, to uważa się, że to tylko wierna kopia książki. A z kolei jeśli twórca filmu jest zbytnio kreatywny, to pojawiają się komentarze, że jego wizja nie trzyma się książki. Poza tym każdy odbiorca oczekuje czegoś innego i zaspokojenie wszelkich pragnień nigdy nie jest do końca możliwe.

W tym miejscu chciałabym zachęcić do przeczytania i zobaczenia mało znanego zagadnienia kuchni indyjskiej przedstawionego w książce i filmie „Podróż na sto stóp”. Warto poprzez obie te formy zagłębić się w tę niezwykle bogatą w smaki i zapachy kuchnię Wschodu. Film i książka opowiadają historię młodego chłopaka, który dorastając, uczył się tajników tradycyjnej kuchni indyjskiej od matki. Sam też nie bał się eksperymentów kulinarnych. Doprowadziło go to do objęcia posady szefa kuchni w rodzinnej restauracji, a potem kariery w innych restauracjach. Wszystko to przedstawione jest na tle zabawnych, a czasem przerażających losów rodziny próbującej znaleźć swoje miejsce w Europie.

Jestem zdania, że tym razem to film barwniej przedstawił zawiłości losu głównego bohatera, wydobywając zeń to, co naprawdę istotne. Feeria smaków, zapachów i kolorów roznieci apetyt wielu odbiorców. Może nawet zachęci do własnych eksperymentów kulinarnych.

Na koniec mych rozważań pozostaje mieć tylko jedno marzenie – by literatura i film za Kazimierzem Przerwą-Tetmajerem zgodnie mogły za każdym razem wykrzyczeć na cześć sztuki wysokiej „Eviva l'arte!”.

B.Sz.