Ziemia sandomierska - relacja z podróży

Dzisiaj pragniemy Państwu przedstawić relację z podróży do ziemi sandomierskiej, którą odbyła nasza czytelniczka Marianna Kwill.

Ostatnim wykładem 6 czerwca 2013 zakończyliśmy kolejny rok akademicki, zaś wycieczka na piękną ziemię sandomierską zakończyła zajęcia na naszym Uniwersytecie Trzeciego Wieku UŚ.

Trasa wycieczki prowadziła nas poprzez znane z kart historii miasta, miasteczka i wsie sandomierskie od Nowego Korczyna, magnacki Baranów, nadwiślański Zawichost do królewskiego Sandomierza; z nocnym refugium w szlacheckim dworku w Czyżowie Szlacheckim. 

Każda z miejscowości ma karty zapisane historią – Wspaniałej Rzeczypospolitej, czasów Jej rozbiorowego upadku i zrywu Powstania Styczniowego, po czasy nam współczesne, zapisane pracą ludzi tej ziemi. Świadectwem są zabytki, które wyznaczały kolejne przystanki na naszym szlaku.

Korczyn – niewielkie miasteczko z zabytkową ruiną ongiś pięknej Synagogi, będącą bolesnym memento lat II wojny światowej i wczesnych lat powojennych.

Baranów – wspaniała rezydencja magnacka, otoczona parkiem w stylu francuskim i angielskim z rzadkimi okazami drzew. Komnaty baranowskiego pałacu lśnią zbiorami malarstwa i kunsztem sztukatorskim; również Kaplica pałacowa imponuje witrażami projektu Mehofera. Rezydencja świadczy o wyrafinowanym smaku żyjących tu rodów.

Zawichost – miasto nad Wisłą o historii sięgającej okresu neolitu. Znaczącymi zabytkami są dwa poklasztorne kościoły; w kronikach miejskich odnotowane już w okresie średniowiecza. Wielokrotnie przebudowywane i upiększane zawsze będące jednak ostoją Wiary, Nadziei i Miłości – Ludzi i Ojczyzny.

Sandomierz – miasto królewskie, nad brzegiem Wisły, z Collegiatą, Katedrą, Domem Jana Długosza, Ratuszem i Bramą Opatowską, Starym Rynkiem i wojskowym fortem. To bardziej znaczące obiekty, jedne kryją wspaniałe polichromie, inne przepiękne freski, jeszcze inne dzieła snycerzy, złotników, artystów malarzy i kunszt współczesnych restauratorów dbających o to, by następne pokolenia mogły zachwycać się pięknem i bogactwem dziedzictwa narodowej kultury.