Potocznie przysłowia nazywane są mądrością narodów. Dawniej pełniły funkcje społeczne, przekazywały potomnym zbiorowe doświadczenia pokoleń, narzucały zgodne z tymi doświadczeniami reguły postępowania. Innym wyróżnikiem przysłów jest ich moralny, pouczający sens z reguły podają jakąś radę lub przestrogę. Typowe przysłowia mają zwykle formę zdania lub kilku zdań. Źródła przysłów są różnorodne, wiele przysłów wiąże się ze znanymi postaciami lub wydarzeniami historycznymi. Niewyczerpanym źródłem przysłów była i jest codzienna praktyka życiowa, obserwacja świata i przyrody. Najczęściej przy ustalaniu dat posługiwano się kalendarzem kościelnym przyporządkowującym poszczególne dni roku świętym patronom. Aktualność przysłów we współczesnym świecie może budzić wątpliwości, część z nich podaje wskazówki mało precyzyjne lub wzajemnie się wykluczające.
W czasach telewizji, komputerów i sztucznych satelitów któż z nas patrzy jeszcze w niebo, aby przewidywać pogodę lub ustalać inne sprawy. Niezależnie od naszych osobistych przekonań warto znać i szanować dziedzictwo polskiej kultury, której jesteśmy spadkobiercami.
ADWENT:
- W adwenta spoczywa ziemia święta
- Kto ziemię w adwent pruje, ta mu trzy lata choruje
- Kto się zaleca w adwenta, ten będzie miał żonę na święta
Św. BARBARA:
- Barbara mrozi, Mikołaj lód zwozi
- Niechaj każdy pamięta: jaka Barbara, takie święta
- Barbara święta o górnikach pamięta
Św. MIKOŁAJ
- Na Mikołaja porzuć wóż, a zaprząż sanie
- Święty Mikołaju, wewiedź nas do raju: daj nam tyle złota, ile mamy błota
- Alboć wezmę, albo daj: tak kazał święty Mikołaj
WIGILIA, ADAM I EWA:
- Jaka Wigilia, taki styczeń
- Jeżeli na Wigilię jasno, to w stodole ciasno
- Jakiś we Wiliją, takiś cały rok
BOŻE NARODZENIE, GODY:
- Na Boże Narodzenie masz lutego widzenie
- Gdy się Chrystus przed pełnią rodzi, w następny rok urodzaj dogodzi
- Jeśli śnieg, gdy Bóg się rodzi, owoc bardzo się obrodzi
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz