Maria Montessori - kobieta godna podziwu

Drodzy rodzice dziś przedstawiamy Wam Marię Montessori - jedną z najwybitniejszych pedagogów XX wieku!

ZDJĘCIE

Kim była?

   Urodziła się we Włoszech w 1870 roku, wychowana według bardzo surowych zasad. Jako jedna z pierwszych Włoszek ukończyła medycynę, pracowała w klinice psychiatrycznej, gdzie zajmowała się dziećmi uznanymi za opóźnione w rozwoju. W roku 1906 stworzyła metodę pedagogiczną, założyła Dom Dzieci, gdzie dopracowała i przetestowała swoją metodę. Od 1913 roku organizowała międzynarodowe kursy, prowadziła konferencje, organizowała szkolenia dla
nauczycieli oraz zakładała szkoły. W 1929 roku założyła Międzynarodowe Stowarzyszenie Montessori, którego zadaniem było zachowanie, propagowanie i promowanie zasad i praktycznych metod pedagogicznych, aby umożliwić pełny rozwój młodego człowieka.

Metoda Montessori - na czym polega?

   Maria Montessori była prekursorką nowoczesnej pedagogiki „przenikniętej duchem miłości, humanitaryzmu i tolerancji”, w której najważniejsze miejsce zajmuje dziecko, doświadczające przez cały czas podmiotowości i współpodmiotowości. Podstawową formą jest tu zabawa i indywidualne zdobywanie doświadczeń przez dziecko. Pozwala na zorganizowanie przejścia od zabaw dziecięcych do elementów pracy. Opiera się na tym, co interesuje dziecko, pobudza jego ciekawość, sprzyja jego uniesieniom i sprawia mu satysfakcję, a tym samym prowadzi do sukcesu.

   „Naucz mnie robić to samodzielnie” - to zdanie doskonale definiuje pedagogikę Marii Montessori.
   Małemu człowiekowi należy dać możliwość działania, odpowiednio do jego wieku i umiejętności, by mógł się prawidłowo rozwijać. Dlatego pozwól dziecku wykonać zadanie samemu, pod twoim nadzorem, po zademonstrowaniu, jak należy to zrobić.

PROPOZYCJE ZABAW DLA DZIECI I RODZICÓW metodą Montessori:

1. Ramki ubraniowe – pozwalają przećwiczyć sposoby zapinania
i odpinania ubrań, zwłaszcza tych z guzikami i opanować niezbędne ruchy.
Do wykonania ramek potrzebne będą:
– 4 drewniane ramki o wymiarach 30x40 cm
– dziecięca koszula z guzikami
– używane ubrania zapinane na suwak i na rzepy
– sznurków lub wstążki
– gwoździe

1. W trzech ramach omieść ubranie z innym rodzajem zapięcia: na guzik, na suwak i na rzepy, a w czwartej – dwie sznurówki lub wstążki.
2. Rękawy koszuli zawiń pod spód albo je obetnij. Przybij koszulę do ramki gwoździami tapicerskimi.
3. To samo zrób z dwoma pozostałymi ubraniami. Przytnij materiały do wymiarów ramki i zamocuj w czterech rogach gwoździami tapicerskimi.
4. Na czwartej ramce przyszyj sznurówki lub wstążki do dwóch końców jednego kawałka materiału.
Istotne jest, aby poświecić trochę czasu na dokonanie pełnej prezentacji ćwiczenia, aby dziecko obserwujące pokaz po raz pierwszy przyswoiło poprawne ruchy.

2. Miseczka z czekoladą
   Dziecko może zamknąć oczy i wyobrazić sobie, że trzyma w dłoniach miseczkę z gorącą czekoladą.
   Rodzic mówi: Złóż dłonie razem, tak jakbyś trzymał taką miseczkę. Zwróć uwagę, z czego jest wykonana miseczka w tym wyobrażeniu. Czy jest ciężka, czy lekka? Gdyby czekolada była gorąca, można by odczuć w dłoniach to ciepło. Jak wygląda gorąca, parująca czekolada? Jest jasna, mleczna, może z jakimś dodatkiem, albo czarna, gorzka. Wyobraź sobie, że zbliżasz dłonie do twarzy i możesz powąchać parującą czekoladę. Wdychaj przez nos delikatnie powietrze, jakbyś wąchał zawartość miseczki. W której części nosa odczuwasz przepływanie powietrza? Można zapytać, czy pojawiły się odczucia – jak wspomnienie zapachu albo ciepło w dłoniach.


3. Spacer sensoryczny boso – Ćwiczenie rozwija wrażliwość podeszwy stóp.
 

Potrzebne będą:
- 4 drewniane lub plastikowe skrzynki
- 4 różne materiały: piasek, bawełna (wypełniacz poduszek), kasztany, woda, suche liście, folia aluminiowa
- ręcznik

1. Każda skrzynkę napełnij innym materiałem.
2. Utwórz dróżkę ze skrzynek, ustawiając je jedna za drugą. Na końcu połóż ręcznik, aby dzieci mogły wytrzeć stopy.
3. Dzieci boso, w swoim tempie przechodzą z jednej skrzynki do drugiej, opisując swoje wrażenia: zimne, ciepłe, miękkie, szorstkie, sprawiające ból, przyjemne.
4. Im starsze dzieci i im większa ich liczba, tym więcej potrzeba skrzynek.
5. Tak jak w przypadku innym ćwiczeń, radzę w pierwszej kolejności wykonać je samodzielnie, aby mieć świadomość tego, czy dzieci będą doświadczać.
6. Starszym dzieciom można zaproponować przejście przez skrzynie z zamkniętymi oczami. Dzieci dobierają się w pary
i prowadzą się za rękę – rozwija to zaufanie do prowadzącej osoby.

W zbiorach MBP Katowice znajdują się 3 pozycje z pedagogiki Marii Montessori, które polecamy:

1. Dziecko w klasie Montessori : odniesienia teoretyczne i praktyczne / Beata Bednarczuk. - Lublin : Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2007.
2. Montessori dla każdego : samodzielnie odkryj świat / Małgorzata Ceremuga ; il. Maria Gromek. - Kraków : Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, 2018.
3. Pedagogika Marii Montessori w przedszkolu / Ulrich Steenberg ; [tł. z niem. Magdalena Jałowiec]. - Kielce : Wydawnictwo Jedność, 200