Kompozytor, dyrygent oper, orkiestr symfonicznych i chórów oraz pedagog. Urodzony 5 maja 1819 w majątku Ubiel k. Mińska.
Po krótkim okresie nauki domowej pod kierunkiem
matki Elżbiety, kształcił się w grze na fortepianie od 1827 roku u
Augusta Freyera w Warszawie, zaś od 1830 roku - u Dominika Stefanowicza w
Mińsku. W 1836 roku, podczas pobytu w Wilnie, poznał swoją przyszłą
żonę - Aleksandrę Müllerównę. W 1837 roku wyjechał na studia do Berlina,
gdzie uczył się prywatnie harmonii, kontrapunktu, instrumentacji i
dyrygentury pod kierunkiem Carla Friedricha Rungenhagena, dyrektora
Towarzystwa Muzycznego Singakademie.
W Wilnie został prywatnym nauczycielem gry na fortepianie oraz
objął stanowisko organisty w tamtejszym Kościele św. Jana. Jego
działalność przyczyniła się wybitnie do ożywienia muzycznego środowiska
wileńskiego. Przy Kościele św. Jana zorganizował amatorski zespół
chóralny, z którym podczas kilku miesięcy jego istnienia wykonał z
towarzyszeniem doraźnie zorganizowanej orkiestry Requiem Wolfganga
Amadeusa Mozarta oraz fragmenty oratoriów Stworzenie świata Josepha
Haydna i Św. Paweł Felixa Mendelssohna-Bartholdy'ego.
W 1848 roku w Wilnie przygotował i osobiście poprowadził prawykonanie na estradzie pierwszej, dwuaktowej wersji opery Halka.
Zmarł nagle na atak serca. Pochowany został na
Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Jego pogrzeb stał się manifestacją
narodową.
Zapraszamy do obejrzenia naszej ekspozycji dostępnej w Filii nr 7!
źródło: https://culture.pl/pl/tworca/stanislaw-moniuszko
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz